ks. Łukasz Romańczuk

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Wielu z nas jest już zmęczona zakończoną kampanią wyborczą. Kandydaci do Sejmu i Senatu drzwiami i oknami próbowali wejść do naszej prywatnej przestrzeni, aby zwrócić na siebie uwagę i zdobyć nasze zaufanie. W kontekście całej tej sytuacji możemy powiedzieć, że nie raz i nie dwa zostaliśmy w jakimś stopniu wciągnięci w tę machinę. Dlaczego o tym piszę? Nie chodzi mi o wynik wyborów, kształt Sejmu i Senatu. W tym poście chciałbym upomnieć się o uczciowość. Bo tak naprawdę nie wiadomo kto jest kim. Przykład: Dana osoba publiczna ma swoje oficjalne konto np: na Twiterze czy Facebooku, w pewnym momencie ukazuje się tweet czy post, w którym dany człowiek kompromituje swoją osobę. Tłumaczenie? Ktoś inny prowadzi mój profil. No tak... Bezsens... Tworzymy sobie wizerunek cudzymi rękami. Wiadomo, nie da się ogarnąć wszystkich mediów, ale dlaczego dorastamy do poziomu, że obcy ludzie mówią w imieniu osoby publicznej? Kłamstwo i nieuczciwość!

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Można się zastanawiać dlaczego wśród nas tyle nienawiści. Natura ludzka niestety niesie ze sobą wiele nieudogodnień. Co ciekawe nasze życie składa się z wielu pardoksów, które niekoniecznie przyczyniają się do rozwiązania konfliktów, ale mogą nas czegoś nauczyć. Pare zdań bez większego sensu? To może przejdę do konkretu. Co by było gdyby ks. Lemański spotkał się z o. dyr. Tadeuszem Rydzykiem? Zapewnie wbrew opinii znawców opinii porozmawialiby ze sobą. Dlaczego o tym piszę? Wczoraj miałem okazję spotkać jednego i drugiego i pomyślałem sobie, że ciekawa rzecz. Spotykasz księdza, który niekoniecznie jest lubiany w mainstreamie, bez zastanowienia krytykuje hierarchów itp, a kilka godzin później witasz sie z kapłanem, który nie jest lubiany przez mainstream, broni hierachów i jest atakowany przez mainstream. A ty? Witasz się z jednym i drugim. I tak powinno być w życiu katolika. Nie ważne po której strony barykady jesteś, ale powinieneś być